Viola Sonata in F minor , OP. 120 NO. 1

Viola sonata บทนี้เป็นบทเพลงที่บรามส์ได้ประพันธ์ขึ้นในช่วงบั้นปลายชีวิตเป็นผลงาน ในรูปแบบของ Chamber music ชิ้นสุดท้ายของเขา เป็นผลงานที่โด่งดังมากๆ ซึ่งเป็น Repertoire ที่สำคัญ ของ เครื่อง clarinet และ Viola เอ๋ะแต่ว่าทำไมถึงมี Clarinet ด้วยนั้นก็เพราะว่า เพลงนี้นั้นเดิมที บรามส์ได้แต่งให้ Clarinet ก่อนและจึงนำมาดัดแปลงให้เป็น Viola งั้นมาฟังประวัติคร่าวๆกันก่อน เพลงนี้บรามส์ได้แต่งเพลงนี้ที่เมือง Bad ishcl ซึ่งผลงาน โซนาต้านี้มีทั้งหมดสองหมายเลขด้วยกัน แรงบัลดาลใจในการแต่งจากการที่ ได้ไปชมการแสดงของนักคลาริเน็ตท่านหนึ่งที่ชื่อว่า Mühlfeld ที่เมือง Meningen ในปี 1891 และได้ประทับใจกับนักคราลิเน็ตคนนี้มากก็เลยได้เริ่มประพันธ์เพลงนี้่เพื่อเล่นกับนักคลาริเน็ตคนนี้ และเพลงได้นำไปแสดงครั้งแรกในปี 1894 ที่ Berchtesgaden ให้กับท่าน Duke ของ Meiningen และเป็นการแสดงที่ บรามส์ และ มูเฟล ประทับใจมากและทั้งคู่ก็ได้ทำการแสดงบทเพลงนี้อีกครั้งที่ เวียนนาในปีถัดมา ด้วยบรามส์นั้นเป็นคนที่ชอบเสียงของนุ่มลึกของวิโอล่า บรามส์ก็ได้นำเพลงนี้มาดัดแปลงเรียบเรียงใหม่ให้กับเครื่องวิโอล่า ด้วย และบรามส์ได้เพิ่มโน้ตแบบ Double stop เข้าไปใหม่ด้วย หลังจากเรียบเรียงให้วิโอล่า ก็ทำให้เสียงเพลงนี้ออกมางดงามนุ่มลึกขึ้นไปอีก จึงทำให้เพลงนี้โด่งดังมาจนถึงปัจจุบันที่รู้จักในทั้งเครื่องคลาริเน็ตและวิโอล่า

สถานที่ บรามส์ได้ประพันธ์เพลงนี้ขึ้น

บทเพลงนี้ประกอบไปด้วยทั้งหมด 4 ท่อน

1. Allegro appassionato

ในท่อนแรกนี้จะอยู่ใน คีย์ F minor จังหวะ 3/4 ซึ่งโครงสร้างท่อนนี้โดยรวมคร่าวๆ จะเป็นโครงสร้างแบบโซนาต้าฟอร์ม และจบด้วยโคดา ในท่อนนี้จะcให้อารมณ์ที่ดุดันสุขุม มีพลังลึกอยู่ในตัว ดูโหดๆ คราวรู้สึกท่อนนี้เหมือนกับว่าเอาบุคลิกของบรามส์มาใส่ในเพลงเลยทีเดียว ด้วยในตัวบรามส์นั้นเป็นคนที่สุขุมตลอดเวลาดูน่ากลัว แต่ลึกๆแล้วบรามส์นั้น มีความอ่อนโยนอยู่ โดยปกติบรามส์นั้นชอบซื้อลูกอมให้เด็กตลอดซึ่งดูน่ารักมากๆ ถ้าเปรียบในท่อนนี้ก็จะลักษณะของเมโลดี้ที่มีอารมณ์สองรูปแบบอยู่ด้วยกัน เหมือนชีวิตที่กำลังตกทุกได้ยากแต่ก็มีสิ่งที่ดีอยู่

2. Andante un poco Adagio

ในท่อนสองนี้จะอยู่คีย์ A Flat major เป็นจังหวะ 2/4 ในท่อนนี้จะอยู่ในฟอร์มแบบ A B A เป็นท่อนที่ไพเราะมากๆให้บรรยากาศที่สัมผัสได้ถึง ภูมิประเทศยุโรปเหมือนกับว่าได้ท่องเที่ยวอยู่ในเมืองสวยๆ ริมแม่น้ำและกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ และเมื่อได้เห็นทิวทัศย์ที่สวยงามก็ทำให้จิตใจนั้นสงบลง

3.Allegretto grazioso

ในท่อนนี้ซึ่งมีฟอร์มเหมือนกับท่อนที่สองเลย แบบ A B A ที่จะเป็นจังหวะ 3/4 ที่เป็นเหมือนกับเพลงเต้นรำสนุกรื่นรม เต็มไปด้วยความสุขอย่างเต็มเปี่ยมที่ไม่อาจจะบรรยายได้ ในช่วงแรกวิโอล่าจะเล่นเมโลดี้ที่เป็นแบบเต้นรำ ที่ให้ความรู้สึกที่ดีโดยส่วนตัวชอบเมโลดี้ท่อนนี้มากๆ รู้สึกว่าฟินแบบลึกๆ แต่ไม่แสดงออกมา และในท่อน B เปียโนก็จะรับบทบาทต่อด้วยเมโลดี้มีความพิศวงเพ้อฝัน อย่างสุดซึ้งและลายวิโอล่าก็เข้ามาร่วมเพ้อฝันด้วย และกลับมาสู่ทำนองเริ่มต้นอีกครั้งเหมือนกับว่ากลับมาเต้นรำต่อด้วยความอิ่มเอมอีกครั้งหนึ่งและก็จบการเต้นลงอย่างสวยงาม

4.Vivace

ในท่อนนี้จัดอยู่ใน Rondo Form ซึ่งสามารถวิเคราะห์ง่ายๆเป็น A B A C B A ซึ่งเป็นท่อนที่มีเมโลดี้สนุกมากฟังน่าสนใจ

แต่ในความสนุกนี้ก็มีความยากอยู่มากเช่นกัน โดยจะเริ่มโดยการเล่าเรื่องด้วยชีวิตที่ดีที่เริ่มมีความสุข โดยเปียโนและวิโอล่าจะเล่นทำนองสลับกันไปมาตลอดเวลาเหมือนเล่นหยอกล่อกันตลอดทั้งเพลง ซึ่งเปรียบเสมือนการเดินทางของเพลงนี้ทั้งเพลงจากที่ท่อนที่ 1 ที่ดุดันมีหวานเล็กน้อยและค่อยๆเริ่มมีความสุขขึ้นเรื่อยคล้ายๆกับการเดินทางของบรามส์ที่ไปท่องเที่ยวตามที่ต่างๆในยุโรป และพบกับความสุขในตอนท้าย ซึ่งจะจบด้วย F major ที่สว่างสดใส

ซึ่งในผลงานชิ้นนี้ถ้ามองดีๆเหมือนจะสะท้อนถึงชีวิตของบรามส์ได้เลยโดยในท่อนแรกดูกลัว เหมือนชีวิตในตอนต้นของบรามส์ที่ยกาลำบาก และค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ มีความหวัง เมื่อบรามส์ได้ออกเดินทางก็ได้เริ่มมีชีวิตที่ดีขึ้นได้พบกับสิ่งดีๆค่อยๆโด่งดังขึ้น จนกระทั่งชีวืตนั้นมีความสุขอย่างเต็มที่ด้วยการเดินทาง ซึ่งในตัวเพลงชิ้นสิ่งที่สำคัญคือเพลงนั้นจะเหมือนมีการดำเนิน เรื่ิองต่างๆเป็นอย่างดีที่จะทำให้ผู้ฟังนั้นจะคอยติดตามว่าเพลงเดินทางไปที่ไหน เหมือนท่องเที่ยวติดตามชีวิตบรามส์ไปด้วย ตลอด